Schilderij met op de voorgrond de "Windjammer" en de "Bestevaar" in de Perakhaven te Soerabaja
In 1952 heeft mijn vader besloten een zeiljacht te bouwen die hij de naam " Windjammer "
mee heeft gegeven.
mee heeft gegeven.
jeugd sentiment !
Van 1950 tot mei 1956 heb ik van dit schip gehouden ook al was ik nog jong..., ik werd al heel snel vertrouwd gemaakt met water en de zee. Als klein manneke was het iedere keer weer feest om met mijn vader en moeder naar de Perakhaven te gaan en heb er uren rondgezwalkt, kattenkwaad uitgevreten en al wat niet meer, maar vooral de grondbeginselen bijgebracht van het zeilen...
|
Veelal waren het zeiltochten in de haven en op de Madoerazee waar we de weekenden doorbrachten, maar ook stak Pa nog wel eens door om wat verder te gaan en wij enkele dagen op zee verbleven.... Hij heeft mij toen verteld dat je dagen op zee kon verblijven zonder aan land te moeten. Nu begrijp ik dat wel maar als ventje van misschien 8 of 10 jaar nam je dat dan ook aan.
|
De" Bestevaar "was ook een zeiljacht die door mijn vader is gebouwd en was eigendom van Jan en Puck Hoeksel...
|
Foto boven: Arie sr met zijn toekan kaju's aan de bouw van de Windjammer..., ik kan me nog herinneren dat hij best wel trots was op zijn timmerlieden....
Ik vermoed dat op deze foto het Javaanse Teakhout op de juiste maat planken wordt gezaagd waar in later stadium de scheepshuid van wordt beslagen.
In de jaren 70/80 ben ik opzoek gegaan in Nederland naar de WINDJAMMER daar er in mijn Kepalla pienter mij iets vertelde dat de "Windjammer" eens naar Nederland is getransporteerd, maar dat is natuurlijk zoeken naar een speld in de spreekwoordelijke hooiberg, en in de wetenschap dat het onwaarschijnlijk was dat het schip nog wel zou bestaan en er geen luciferhoutjes van zijn gemaakt..... toto ik een mailtje binnen kreeg uit een totaal onbekende hoek.
Lees dit verslag door te klikken op de tab hieronder